Jaś i Małgosia

W ciemnym borze,w ciemnym lesie

Z wielkimi drzewami

Szło ścieżkami dwoje dzieci

Byli w lesie sami

Jaś z Małgosią w strasznym borze

Chyba zabłądzili

A słoneczko już powoli

Do snu głowę chyli

Nagle patrzą i nie wierzą

Chatka w lesie stoi

Może znajdą w niej schronienie

Ktoś ich strach ukoi

Lecz nie zwykła to jest chatka

Bo cała z piernika

Stoi Jaś stoi Małgosia

Z głodu ślinę łyka

Więc podchodzą, łamią daszek

Co to był z piernika

A tu nagle Baba Jaga

Swoje drzwi odmyka

Wielkie oczy otworzyła

Krzyczy strasznym głosem

Aż zgarbiła się ze złości

Macha długim nosem

Jedną ręką chwyta Jasia

Drugą zaś Małgosię

Ciągnie zaraz ich do chatki

Jak ciągnęła prosię

Wielki gar już nastawiła

Ogień roznieciła

Oj TY głupia Baba Jago

O czym żeś Ty śniła

Że Ty sobie ugotujesz

Jasia i Małgosię

Przecież to są małe dzieci

A nie żadne prosię

Jaś z Małgosią w wielkim strachu

Klęczą już w rozpaczy

Że ich Baba ugotuje

Nikt ich nie zobaczy

Nagle dzieci się zerwały

Do drzwi podskoczyły

Otworzyły je szeroko

I już w lesie były

Uciekają bardzo szybko

Wszystko aż się kurzy

A ja kończę moją bajkę

Bo się bardzo dłuży

Pamiętajcie drogie dzieci

Nie chodźcie po lesie

Bo tam Baba Jaga mieszka

Straszna jak wieść niesie

/Jaś i Małgosia, Andrzej/

***

Poznajcie bohaterów naszej dzisiejszej bajki, sympatyczne rodzeństwo lubiące zabawę i przygody. Dzięki otwartości i doskonałym humorom dzieciaków, sesja znakomicie się udała i zaowocowała interesującymi kadrami. Chatki z piernika niestety zabrakło, ale w roli łakoci świetnie sprawdziły się zdrowe i smaczne jabłka.